Het grappige van het feit dat mijn man niet Nederlands is, is dat het mij soms nu pas opvalt hoe ‘Nederlands’ sommige dingen zijn. Het is namelijk heel Nederlands om elk jaar je verjaardag te vieren, en al helemaal om dat allemaal in een kring in de woonkamer te zitten met een taartje op schoot. Ja, dat doen ze in andere landen toch echt anders en meestal ook niet elk jaar. Wij Nederlanders staan natuurlijk ook erg bekend om onze zuinigheid, of misschien zijn we wel gewoon krenterig, gierig, karig, vrekkig of spaarzaam (en slim!). Wat dan precies zo zuinig is van ons?
Een theezakje meedere keren gebruiken is dus echt Nederlands. We hebben daar zelfs speciale
theezakjeshouders voor. Ook ik gebruik mijn theezakje tot in den treure en moet mijn best doen niet boos te worden als mijn man deze weggegooid heeft nadat ik deze nog maar één(!) keer gebruikt heb.
Als er één verschil is in hoe ik en mijn man zijn opgegroeid dan is het wel met wat wij normaal vinden hoe een lunch boterham eruit ziet. Waar wij het heel gewoon vinden om een likje pindakaas of één plakje (of laagje) kaas op een dubbele boterham te doen voor ons kroost, vindt mijn man dat zo ongeveer kindermishandeling. Nee, in andere landen maken ze van elke lunch boterham een heuse luxe sandwich waar zelfs de broodjes van Bakker Bart niet tegenop kunnen.
Als we een fles met saus hebben of een pot met mayonaise dan zijn we er erg van bewust van dat we voor de hele inhoud hebben betaald. We hebben verschillende technieken ontwikkeld om alles eruit te halen. Met de pastasaus spoelen we deze om met water of melk en gooien dit in de pan met de rest (toch? of doe alleen ik dat?). Met andere, iets minder vloeibare dingen zoals een pot mayonaise, die likken we uit. Niet zelf, maar met onze
flessenlikker natuurlijk! Wie heeft er geen flessenlikker in huis? En wat dacht je van de pakken vla en yoghurt? Die wordt òf doormidden geknipt en vervolgens leeggelepeld of leeggelikt met, alweer, de flessenlikker. Of hij wordt zorgvuldig in elkaar gevouwen, zo dat wel elke druppel er uit kunnen knijpen.
Lees ook: 10 gewoontes van zuinige mensen
Hetzelfde als we met een pak yoghurt of vla doen, dat doen we ook met onze tandpasta. Sommigen van ons knippen deze open om zodoende nog een paar keer onze tanden te kunnen poetsen met het laatste beetje tandpasta waar we heus ook voor betaald hebben. Anderen, de meer luxe of gadget types, hebben een heus apparaat om deze tubes helemaal leeg te kunnen knijpen. Extra zuinig, want zo kan de tandpasta ook niet uitdrogen wat wel een gevaar is als je de tube open knipt.
Velen van ons kunnen en zullen ook geen sokken meer stoppen maar ik geloof toch echt dat iemand niet een blouse weg zal gooien als er een knoopje afgevallen is. We hebben allemaal toch wel een naaisetje in huis om deze er weer vakkundig (of halfslachtig) op te zetten. Of we nemen het kledingstuk mee naar onze moeder, tante of buurvrouw die het wel voor ons wil doen.
In de trant van dingen repareren die kapot zijn, zijn Nederlanders ook goed in het spelen van ‘loodgieter’, ‘timmerman’, of ‘fietsenmaker’. Is iets kapot, dan proberen wij het altijd eerst zelf te maken toch? Een lekkage? Eerst even zelf met je hoofd onder dat gootsteenkastje met in je ene hand een ontstopper en je andere een sleutel. Wat je ermee moet weet je niet, maar het ziet er behoorlijk professioneel uit.
Als ik op Google in het engels zoek naar tips om geld te besparen dan staat er gegarandeerd in elke lijst de tip om zelf je lunch te maken en mee te nemen naar werk of school. Deze tip is voor velen van ons heel vanzelfsprekend. Misschien is het omdat wij niet opgegroeid zijn met een kantine in school waar we (warme) lunch krijgen geserveerd. Nee, wij zijn opgegroeid met broodtrommeltjes en bekers en blijven dit gewoon doen tot ons pensioen. Toch? Misschien verandert onze broodtrommel van Paw Patrol of prinsessen naar een iets stylischer trommel, maar meenemen doen we hem!
Restjes weggooien? Ik weet niet of dat het bij jullie ook zo was, maar bij mij thuis was dat echt een zonde. Restjes bewaar je voor een andere dag in een vershouddoosje. Vaak werd dat in een ander gerecht verwerkt. Tegenwoordig bewaar ik restjes vooral voor mijn lunch, aangezien ik thuis ben en dat dus makkelijk kan opwarmen. Mocht het echt veel zijn, dan wordt het gewoon bewaard voor kliekjesdag. Wie is er nog meer team kliekjesdag?
Lees ook: Nederlandse zuinigheid
Ik ben benieuwd, herken jij je in deze zuinige, vrekkige of spaarzame gewoontes? Laat het mij weten hieronder of op Instagram
@geld101. Volg mij daar ook voor nog meer inspiratie en motivie, als rondom geld.